- "Waarom wil je zo ver weg?"
- "Ver.... van wat?"
Lieve Krul,
.png)
Jezelf losmaken uit de bestaande conventies is helemaal niet meer zo moeilijk, niet zo verboden als vroeger. Je wordt gewoon een beetje raar aangekeken, maar verder maakt het niets uit dat je "anders" bent dan andere, je bent een individu.
Wat ik wel terugvindt in het puberende meisje en in mezelf is het verlangen om te reizen, de wereld te ontdekken. Op mijn veertiende had ik dit gevoel echter helemaal niet. Ik vraag me ook af of er überhaupt veertienjarigen zijn die niet enkel weg willen uit hun vaste leefomgeving, maar ook echt dingen willen zien en ontdekken. De wereld willen proeven, voelen, ruiken en niet alleen maar op zoek zijn naar rozengeur en maneschijn.
Al bladerend door de novelle van Boon stuitte ik op de quote die bovenaan deze brief staat. Het meisje vertelt een soort mop. De hoofdpersoon van de mop wil helemaal naar Cuba, z'n vriend vraagt waarom hij zo ver weg wil gaan, waarop de hoofdpersoon antwoordt: 'ver van wat?'
.jpg)
Wij twee, lieve Krul, zijn eigenlijk helemaal niet zo ver van elkaar verwijderd, maar het voelt wel ver, want ik ben ver van jou. Ik ben technisch gezien nog veel verder weg van iemand uit Australië, maar deze persoon ken ik niet en mis ik ook niet ,waardoor het woord "ver" eigenlijk geen betekenis meer heeft...Gek hè? Of ben ik weer onzin aan het verkondigen...?
Liefs,
Liefs,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten