Normaal ben ik geen emotioneel persoon, als in het uiten ervan dan, maar als ik de foto's van afgelopen week terugkijk en "ons" liedje op zet, moet ik toch even een paar traantjes wegpinken.
 |
| ons kleine huisje |
 |
| Ons kleine vriendje |
 |
| Het doolhof & theehuisje |
De reden dat wij samen een midweekje weg dingen was niet heel fijn, maar dat is niet iets wat ik op het internet ga gooien omdat ik niet weet of zij dat wel fijn vindt! Ik ging dus met mijn vriendinnetje Madelief een midweekje naar het einde van de wereld, althans, zo voelde het. We gingen samen naar The middle of nowhere in Friesland. Wat al jaren op mijn bucketlist staat is in een boomhut slapen, en nu, door een rotte reden, kon ik deze droom in vervulling laten gaan. We gingen op maandag met de trein richting het hoge noorden om uiteindelijk 5 uur later(want ja, nederland en vertragingen hé) in Het Kleine Paradijs aan te komen. (http://www.hetkleineparadijs.nl/)
 |
| Uitzicht vanuit de boomhut |
Het was zó fijn om even weg te zijn van de bewoonde wereld, in ons kleine coconnetje waar we alleen maar lazen, aten, wandelden en sliepen. Niks hoefde en niks moest, iets waar ik heel erg aan toe was. Lekker kletsen en muziek luisteren, vandaar dat ons tripje ineens een eigen liedje kreeg dat we nog steeds zingen of neuriën. We hebben 's avonds naar de sterren gekeken, dromend en tekenend in het theehuisje gezeten. De aardige meneer die daar woont, heeft ons op woensdag ook naar Leeuwarden gebracht waar we lekker een ochtendje hebben gewandeld. Even weer de bewoonde wereld in en we merkten dat het in ons kleine coconnetje toch wel erg fijn was. Met moeite hebben we er dan ook afscheid van genomen, met het plan er nog eens terug te komen. Het was het lange reizen en lekkende dak driedubbel waard. Ik heb er voor mijn vriendinnetje kunnen zijn, haar door zorgen en pijn heen kunnen helpen. En natuurlijk is die pijn niet zomaar voorbij als je thuis komt, misschien wordt het zelfs alleen maar erger... Toch heb ik het gevoel dat ik haar heb kunnen helpen en bijstaan. Als je pijn deelt dan wordt die minder, en je zorgt ook voor jezelf door iemand er voor je te laten zijn. Ik heb een paar foto's uitgekozen en hoop dat het jullie fantasie voedt!
Ik raadt het echt aan om gewoon te doen, gewoon weg te gaan van de bewoonde wereld en al z'n bemoeienissen, alle dingen die moeten. Ga eruit, ben vrij en in vrede met jezelf en het leven. Het is het waard!
 |
| We hebben heel veel kaarsjes gebrand |
 |
| Letterlijk The middle of nowhere dus! |
 |
| Heel spontaan lezen haha |
 |
| In het theehuisje |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten