Lieve Krul: septemberstress en het-nieuwe-collegejaar-voornemens

Lieve Krul,


Heb je al je schoolboeken al besteld? Ben je al ingeschreven voor al je vakken? En hoe zit het met schoolspullen? Jou kennende zal dat wel weer last minute gebeuren, en ik geef je geen ongelijk! Volgens mij heb ik nog niet eens een schrijvende pen in mijn etui zitten, laat staan dat ik al helemaal klaar ben voor volgende week.
          Nog nooit eerder kijk ik met zo’n gemengde gevoelens uit naar volgend ‘schooljaar’. 2013 en 2014 leken voor mij echt een soort opbouw naar wat er dit jaar allemaal moet gaan gebeuren. Ik wil nieuwe dingen doen, veel nieuwe dingen. Nog meer ‘alles uit het leven halen’. Morgen sleep ik alweer met een koffer vol kleren richting mijn studentenkamertje, ook mijn trompet gaat mee en wordt weer helemaal op zijn vertrouwde plaatsje onder mijn bed gezet. Mijn kamer moet weer helemaal ‘studeer-proof’ worden, helemaal fris voor avondjes koken met vriendinnen, ‘open-deur-gesprekken’ met huisgenootjes en bezoekjes van jou. Ik wil me vol in dit nieuwe jaar storten, mijn tanden erin zetten en het verscheuren. Ik weet niet of het spanning is die ik voel, of juist een druk om te presteren. Ik wil heel veel nieuwe dingen gaan doen, maar absoluut niet bezwijken onder alle verplichtingen die ik mezelf heb opgelegd. 

          Weet je nog dat we altijd zo de draak staken met het woord ‘yolo’? Nou, dat is juist mijn motto nu (ja heel beschamend, maar alsjeblieft lees nog even door voordat je me voor gek verklaard). Ik ga namelijk niet mijn boobies flashen langs de autoweg, comazuipen op ieder feestje en dan dronken naar huis rijden of een grote drol op mijn voorhoofd laten tatoeëren. Nee, als je dat soort dingen wil gaan doen onder het motto ‘yolo’, leef je, naar mijn mening, juist een keer te veel. Ik ga een andere betekenis aan ‘yolo’ geven in de vorm van: een extra minor volgen, mijn gitaarlessen voortzetten, een top kampweekend organiseren voor de harmonie, dit blog in leven houden en daarnaast nog paardrijden, hardlopen en trompetteren. Dit klinkt als een hele hoop, niet? Vandaar dus dat de septemberstress bij mij nu al is begonnen, neem ik te veel hooi op mijn vork? Misschien wel, maar een internetquote die ik een paar dagen geleden las, luidde: ‘you only regret the chances you didn’t take’. Stoppen kan ik altijd nog, maar te laat aan iets beginnen, is een heel ander verhaal, vandaar ook dat mijn voornemens voor het nieuwe jaar juist in augustus worden gemaakt in plaats van in december. Op oudejaarsavond wil ik trots zijn op alles waaraan ik ben begonnen en met een grote sprong 2015 ingaan om dit allemaal af te maken. 2014 zie ik als een soort warming-up, in 2015 gaat de echte workout beginnen.


Gelukkig is 2015 nog heel ver, maar het begin is gemaakt. Hoe zit het met jouw collegevoornemens?

Liefs,