dinsdag 30 september 2014

Handjes in de lucht met de fanfare! (:

Afgelopen zondag waren we weer helemaal kind!(: De boterhammentrommeltjes werden gevuld met lekkers en ik was al heel vroeg wakker omdat ik er zo veel zin in had. Het schoolreisjesgevoel nam weer helemaal bezit van mij, want met een heel grote groep van de fanfare gingen we naar Bobbejaanland!

Groepsfoto! :D en daarna met z'n allen in de Sledgehammer!

 Van de kriebels in de Typhoon en de nattigheid in de boomstamattractie tot uitwaaien in de zweefmolen. We hebben gelachen, gegild en genoten. Het was gelukkig niet zo druk dus we hoefden nergens lang te wachten. Het park is ook niet zo heel groot, waardoor we vaak met meerdere fanfareleden toevallig in dezelfde attractie zaten, wat natuurlijk weer zorgde voor meer gegil en gezang.
Deze foto laat me weer terugdenken aan de basisschool(: nostalgie!

Het was een supergezellige dag en ook al hoefden we niet lang in de wachtrij te staan, soms ging de verveling toch toeslaan... En wat is dan een betere remedie tegen verveling dan selfies maken?(:



Conclusie: Dit moeten we vaker doen! (:

maandag 29 september 2014

woensdag 24 september 2014

Lieve Krul; adventures

Lieve Krul,

In de afgelopen twee weken, ben ik drie keer dronken geweest. Ik begin een beetje bekend te staan als zuipschuit. In het leven van een student blijkt het namelijk onmogelijk om ergens heen te gaan zonder een overschot aan biertjes... 'Nee dankje' wordt gewoon beantwoord met een nieuw biertje. Gelukkig ben ik niet heel vervelend als ik dronken ben, (Oké, misschien ben ik dan een beetje irritant en verander ik in een spraakwaterval van ondoordachte uitspraken...) maar gezellig is het altijd wel!

The day after, wanneer mijn brein allemaal dronken dingen die gebeurd zijn, door mijn hoofd laat flitsen begint het schamen. Man, wat heb ik domme dingen gezegd en gedaan en waarom doe ik dat soort dingen nu net bij mensen die ik ken, of die ik zeer zeker nog eens zal tegenkomen? Ik weet het zelf in ieder geval niet... Flapuit Dina verandert dan, zoals je zelf ook wel weet, gewoon in ultra flapuit Dina...

Gelukkig doen er zich de komende tijd geen situaties meer voor waarin er veel gedronken gaat worden Ik hoop dat ik dan weer van mijn 'stereotype studentenstatus' afkom en dat jij je dan geen zorgen meer hoeft te maken, omdat ik je de hele nacht gekke appjes stuur.



Nu denk je zeker: Dina maakt helemaal niks meer mee zonder een biertje in haar hand, maar je hebt het, gelukkig, fout!(; Onze nieuwe vrienden van Amerikanistiek beloonden ons gisteren met brownies met glittersprinkles! Wij moesten groepswerk doen, maar het eindigde in 'twee Neerlandici doen alles-werk' en toen we onze presentatie moesten houden was er maar een Amerikanist die ons kwam steunen. We wilden er iets voor terug en kwamen tot een overeenkomst: Brownies met glittersprinkles. Ze waren heerlijk!(: (you jelly?;p)
 


Vandaag was ook spannend genoeg zonder alcohol. Met mijn extra journalistieke minor die ik volg, gingen we op excursie naar de lokale krant De Gelderlander, maar voordat de hele rondleiding begon, moest ik het eerst het gebouw nog vinden... Ik had het al gegooglemapst, maar na een afslag gemist te hebben, was ik het spoor alweer helemaal bijster. Na zeker twintig minuten rondjes te hebben gefietst op het bedrijventerrein waar het gebouw van De Gelderlander lag, was ik bijna weer naar huis gegaan. Gelukkig kwam ik net op tijd een meisje uit mijn klas tegen, die wel de weg wist. Wat bleek, ik was nog geen minuut van De Gelderlander verwijderd geweest... Heel typisch, ook een beetje ergerlijk, maar wel spannend.


Dus, veel gebeurd, maar weinig ervan is interessant... Hoe is het nog daar? Wanneer krijg ik nog eens dronken appjes van jou? Wanneer ga jij nog eens 'de student' uithangen?;p

liefs,

maandag 22 september 2014

(veel te veel) biertjes bij De Schintaler

foto door Uermendersound 



Vrijdagavond wisselde ik de knappe, gespierde mannen in, voor knappe, bebaarde mannen. Onder het mom van Horizonverbreding, besloten Marit en ik samen met een paar fanfareleden naar het TentefeStein te gaan om daar eens een ander soort concert te bezoeken...





We hadden beide nog een beetje twijfels over of we het wel leuk zouden vinden, maar What a night! In de grote feesttent in ons dorp trad namelijk De Schintaler op. Zelf noemen ze hun muziek Oostenrijkse volksmuziek, maar het is goed te vergelijken met Duits en Limburgs talige carnavals-/oktoberfestmuziek. De hele avond ging er een polonaise door de tent en het bier vloeide rijkelijk. De sfeer zat er dus helemaal in.

De Schintaler, foto door Uermendersound 

In het begin werd er nog gewoon pop gedraaid, maar na het eerste biertje klonk er opeens een spannend muziekje; De Schintaler betrad het podium. Allemaal droegen ze een soort van lederhosen en een blouse. Dikke bergschoenen met rode veters maakten hun outfit helemaal af. Persoonlijk vond ik het niet de meest aantrekkelijke mannen om naar te kijken, maar ze wisten zeer zeker hoe ze sfeer moesten maken! Een echte hit van hen is toch wel Greumelevla (kruimel vlaai), die ik hieronder heb geplaatst. (als je zin hebt in een carnavalsfeestje, honger hebt of als je je horizon eens wil verbreden is dit echt een aanrader... Haat je carnaval of oktoberfest, dan sla het nummer maar over en lees gerust door :p)



Met deze heerlijke feestmuziek op de achtergrond, dronken we pilsje na pilsje...Wat hebben we gezopen die avond! Wanneer je met mannen van 30+ mee probeert te drinken, weet je zeker dat het fout zal gaan, en dat ging het ook. Er vloog vlaai door de lucht, er viel bier op de grond, Marit maakte een spagaat en ik kreeg gratis chips. Er werd gedanst, gevallen, (vooral) slap geluld en aan baardjes gevoeld. (dit laatste kon ik na het laatste biertje toch echt niet meer laten...)

The day after had ik keiharde hoofdpijn en mijn gitaarles was echt een ramp, maar alle plezier die ik die avond beleefd had, maakte dat helemaal goed. What a night! 
   


vrijdag 19 september 2014

muziek uit de oude doos

Op 22 september 1990 stond 'I've been thinking about you' op nummer 1 van de top 40 in Nederland. Het nummer is van Londonbeat. Toen ik de naam zag staan, herkende ik het niet meteen en wist ik niet welk nummer het eigenlijk was, maar als je het nummer aan zet, weet je meteen welke het is. Ik heb het nummer vaker op de radio gehoord en ook deze hoor je vaak op een 90s party! Het nummer heeft in veel landen op nummer 1 gestaan. In Nederland heeft het 16 weken in de top40 gestaan.
Ik vind het wel een lekker nummer, als het op staat, krijg ik meteen zin om te dansen. Het blijft wel voor altijd in je hoofd zitten als je het lied een paar keer geluisterd hebt. Maar toch: Top nummer.



De videoclip vind ik heel komisch, volgens mij hadden ze net het bewerken met de computer uitgevonden en waren ze daar zo trots op dat ze de hele tijd vliegende gitaren door het beeld konden laten komen. Ze staan voor een scherm, waar de hele tijd beelden van het wilde westen te zien zijn en voor dat beeld staan ze bijna het hele nummer naast elkaar foute dansjes te doen met een big smile op hun gezicht. De zanger zit op een gegeven moment ook nog op een door de computer geprojecteerd paard te rijden. Ik ben benieuwd hoe de groep hier zelf op terug kijkt. Als ik het was, zou ik me echt kapot lachen.

London Beat
London Beat was een popgroep uit London. Ze zijn vooral bekend geworden door dit nummer 'I've been thinking about you'. Hun carrière begon vooral in Nederland, hier braken ze als eerste door met 'There's a Beat Going On' in 1988. Na een stop in 1995 zijn ze in 2003 weer verder gegaan, alleen niet met veel succes.

Bron: Wikipedia

donderdag 18 september 2014

Sonic Festival ootd

Dina heeft eerder deze week verslag uitgebracht over ons avontuur op Sonic. Natuurlijk kan een OOTD niet ontbreken. Na een lange kledingcrisis hadden we beide een festivaloutfit gevonden.



Outfit Dina

Top: HEMA / Rokje: Vero Moda / gilet: Primark / Riem: (van m'n zusje gejat)
Het thema was Wild West, dus met deze franje-gilet paste ik in ieder geval nog een beetje in het thema... Gelukkig dat ik me niet helemaal als cowgirl verkleed had, want zo'n beetje niemand had zich aan de dresscode gehouden. In deze kleren heb ik lekker kunnen dansen en drinken, al hing ik wel een paar keer met mijn franjes aan iemand vast... jammer genoeg bleef ik niet in mijn droomprins hangen... Een romance heb ik dus niet kunnen slepen uit deze outfit. Maar goed gefeest heb ik wel!(:


Outfit Marit
crop top: Tally Weijl / High waisted short: Bershka / knitted jumper: Vero Moda
Zoals je kan zien heb ik me totaal niet aan het thema gehouden. De effe zwarte crop top en een high-waisted short hebben beide niks te maken met het Wilde Westen. Alleen mijn twee vlechten deden mee (al was dat per ongeluk). Ik moet zeggen dat ik er ook later pas achter kwam dat dat de dresscode was.
Ik ben erge fan van een crop top, maar ik vind het altijd een beetje too much om naar school of een feest te dragen, maar voor een festival vind ik het de outfit. Het was lekker weer dus het kon gemakkelijk. 's Avonds kan het hier wel eens flink afkoelen daarom wilde ik toch iets van een vest meenemen. Dit rode vest kan je heel fatsoenlijk ombinden, het voegt daardoor ook nog iets extra's toen aan de outfit, het is dan minder basic.



woensdag 17 september 2014

Lieve Krul: sporten....


Lieve Krul,

Ik had weer even tijd om lekker creatief bezig te zijn! Ik vond
een paar oude tijdschriften, achtergelaten door een ex-huisgenootje en dacht: verknippen en plakken die boel. (:

Alles wat vierkant of rechthoekig was, met zo veel mogelijk gezicht en geen tekst heb ik uit verschillende blaadjes geknipt en opgeplakt. Alleen maar mooie gezichten, en toch allemaal zo verschillend, best wel leuk om dat allemaal op een rijtje te zien. Natuurlijk kon ik na SONIC een man met een sixpack niet overslaan, de gespierde gast moest er toch echt in.

Hoe zit het eigenlijk met jouw sixpack, Krul? Je was toch begonnen met work-outen? Ik heb al een hele tijd geen sportschoolselfies meer van je gekregen…;p Ach ja, who am I to blame? zelf heb ik het sporten ook weer een beetje opgegeven. Ik maak toch liever collages, dan dat ik mijn hardloopschoenen aantrek en erop uit ga... In de stad ren ik niet graag. Met een bezweet, rood hoofd en op mijn slakkentempo heb ik liever niet dat iemand me ziet. Sporten doe ik liever thuis, in de velden waar ik nooit iemand tegenkom. Dan maar ietsje dikker, zonder conditie… Ik fiets al naar de unie, is dat niet genoeg? Jij hoeft eigenlijk helemaal niet te klagen Krul, jij bent al helemaal perfect van jezelf!(: Al mis ik die sportschoolselfies toch wel een beetje: strak topje, kort broekje, gewichtje in je handen... 
You know what the girls want... ;)

Laten we fijn een keertje samen gaan sporten... of niet-sporten...(:

liefs,

dinsdag 16 september 2014

Hete heren op SONIC 2014

Terwijl iedereen naar het noorden vertrok voor een prachtig weekendje Appelpop, namen wij juist de trein richting het zuiden. Op het Pinkpop-festivalterrein vond namelijk het kleine dancefestival SONIC plaats. met ruim 3000 andere feestgangers, hebben we het thema Wild West zeker eer aangedaan, want wat was het wild! (:


Als er iets de sfeer kan verpesten, dan is het een slechte eerste indruk. Qua organisatie rommelde het zo hier en daar nog een beetje: buschauffeurs die je de verkeerde kant opstuurden, een halve wandeltocht voordat je eindelijk eens op het festivalterrein aankwam, complete chaos bij de wc's, super lange rijen bij de bonnenverkoop en een bar op de hoek, waardoor er twee stromen mensen steeds tegen elkaar inliepen... Gelukkig scheen de zon volop en waren alle kleine ergernissen na een heerlijk, koel pilsje en een lekker dansje direct vergeten. 



We begonnen onze dance-ervaring met Billy The Kit. Meestal zie je op internet vooral bij metalconcerten jongens in rolstoelen boven het publiek uit toornen, maar ook de dancescene weet hoe ze iemands dag perfect kunnen maken. 
A big shout out to the strong people there in the middle!(:
Ik had als complete dance-noob niet verwacht dat dit soort dingen ook op dancefestivals gebeurden en was daarom aangenaam verrast. Muziek brengt dus echt altijd mensen samen(:



Na een aantal pilsjes stuitten mijn ogen op deze gespierde mannen. Aangeschoten dat ik was, besloot ik er samen met een vriendin naartoe te lopen. Op een festival kan en mag namelijk alles;). Na een zeer kort gesprek over borsthaar, vond ik dat ik mezelf wel even op de foto mocht zetten met deze hete heren. Hoe ze heten? geen idee.... doet het ertoe dan?;p Ze hadden een ontbloot bovenlichaam, dan vergeet je wel eens de kleine details... 





De biertjes bleven maar vloeien en jammer genoeg is dat ook één van de redenen dat ik niet meer heb opgelet wat we nu eigenlijk gezien hebben... We hebben vooral buiten bij de mainstage onze 'handjes in de lucht gestoken', 'a f*cking noise gemaakt', en 'heeeeee....hooooooo' geroepen. Naar mijn mening was er niet echt een beste artiest, ik heb bij alle dj's even heerlijk kunnen dansen(:
Mijn voeten en rug doen namelijk nog steeds pijn.... but it was worth it! 




note for future me: visit more dancefests!







*For more info visit: www.sonicfestival.nl

maandag 15 september 2014

monday morning quote



"Life is too short to focus on negative shit."

Het heeft geen zin om te blijven hangen in een negatieve vibe. Haal het positieve eruit. Life goes on.


woensdag 10 september 2014

Lieve Krul: Dansen

Lieve Krul,

Kom je mee dansen? Ik heb zin om te dansen! (:

Weet je nog, toen ik je tegenkwam in de discotheek en we een foute dancebattle startten, en hoe ik jou keihard de grond in boorde?;p. Talk dirty van Jason Derulo stond toen op, maar ik denk dat onze dans niet erg van toepassing was op wat hij zong. Jaren 90 dansjes doen, is namelijk niet erg dirty, en nee, ons getwerk was de term twerk echt niet waardig. Ook al kan ik echt niet dansen, het begrip roept toch altijd goede herinneringen bij me op. Heeft iemand het ook wel eens niet naar z’n zin onder het dansen? Vooral na een paar drankjes worden de beentjes losser, ook de moed om de dansvloer op te stappen wordt groter. 
Oh, wat waren we toen dronken. Die fles 43 van tevoren was echt geen strak plan, of ja, eigenlijk wel, want toen ik aan het eind van de avond al mijn vrienden, en mijn fiets kwijt was, was jij zo lief om mij naar huis te brengen. Nooit heb ik het gezelliger gehad dan bij jou achterop de fiets. Meestal vind ik dat kei eng, maar na al die drankjes en dansjes was ik alleen maar super melig. Het boeide me niet dat we zo’n drie keer in de berm waren gekukeld en toen toch nog op het meesterplan kwamen om even een omweg te nemen. Gelukkig kwamen we onderweg dat bankje tegen, waar ik nog zo’n tien minuten op gezeten had, omdat jij zo nodig een pitstop moest maken. Het leek toen zo lang te duren, dat ik dacht dat je er vandoor was zonder mij, maar toen je terugkwam met een boeket van gras (“want het was donker”), vond ik dat toch wel erg lief. Jammer dat ik het boeket, toen ik weer achterop ging zitten, direct kwijt was, ik kon namelijk niet tegelijkertijd jou en dat gras vasthouden…
Het laatste stukje: waar jij de weg niet wist en we wisselden van plek, ik fietsen en jij achterop, was toch echt het minst geslaagde idee van de avond. Ik kan me er niet meer veel van herinneren, behalve het asfalt waar we op gedonderd waren, omdat ik zo nodig over alle stoepjes, hobbels en perkjes moest fietsen. Thuis, in de badkamer, kwam ik er achter dat mijn favoriete broek de val niet had overleefd, een grote domper, maar gelukkig waren we verder ongedeerd.
Hoe lang zijn we eigenlijk onderweg geweest? En arme jij, vol blauwe plekken, weer op je fietsje terug naar huis nadat we eerst even hadden uitgerust op onze oprit. Toen moest je het, als bedankje nog met een knuffel doen, al was ik die nacht volgens mij tot alles in staat…;p. Jij nette, lieve Krul(:. Wat heb ik toen gelachen en wat heb ik de dag erna hoofd- en spierpijn gehad…    

Dus, lief vriendje, wanneer gaan we onze twerkskills verbeteren? Ik wil dansen!

Liefs,       

maandag 8 september 2014

BookQuotes


'Maar bij elkaar komen konden ze niet, en dat was misschien juist 't mooie'  
- Uit Dichtertje van Nescio 


Over het boek: 
Als Nederlandsstudente heb ik de afgelopen eerste schoolweek alweer een aantal boeken moeten lezen. Één daarvan was een korte novelle voor het vak literatuurgeschiedenis: Dichtertje van Jan Hendrik Frederik Grönloh die schreef onder het pseudoniem Nescio.

Voor de mensen die hun boekenlijst nog moeten vullen, dit is echt een aanrader: Het is kort, makkelijk en oud!;) Waar gaat het dan over?: Over een een dichter die zijn droom als eendagsvlieg wil verwezenlijken. (Jaha hij wil een hitje dichten en dan vallen, net zoals sommige sterren van tegenwoordig). Noem nog eventjes de termen 'Modernisme' en 'Tachtigers', citeer een paar van dit soort zinnen (het verhaal zit er echt helemaal vol mee), en dan ben je alweer aardig op weg naar een heel dikke voldoende voor je Nederlandsmondeling. (en misschien steek je er ook nog iets van op!;)). 

Over de Quote: 
Persoonlijk vond ik dit de mooiste quote uit het boekje, omdat dit inspeelt op je fantasie. 
Heb jij dat nooit? dat je in de trein zit, rondloopt op school of door het winkelcentrum struint en dat je dan The moste perfect stranger tegenkomt. Je geniet van die luttele seconden dat jullie langs elkaar lopen en jullie ogen elkaar eventjes ontmoeten. Daarna ben je teleurgesteld dat je diegene waarschijnlijk nooit meer tegenkomt. Je gedachten dwalen af en je begint te denken: Wat als...? 
Hierover gaat, naar mijn mening, deze quote. Bij die perfecte persoon die je net zag, ga je zelf een profiel schetsen: Intelligent, lief, muzikaal... en voor je het weet zijn jullie in je hoofd alweer bijna getrouwd. In real life is deze knappe verschijning waarschijnlijk een ongelooflijke douche, maar dat zul je nooit weten.

Want zeg nu zelf: een mooie man in je hoofd is toch beter dan de teleurstelling van een knappe verschijning met een lelijk innerlijk?    

ps:
- Dichtertje staat in de verhalenbundel: 'Dichtertje - De uitvreter - Titaantjes
-De links verwijzen naar websites waar informatie op staat over de stromingen en de schrijver.(:

woensdag 3 september 2014

Lieve Krul: wederontmoeting

Lieve Krul,

Daar zit ik dan weer: kopje groene thee, lesboeken om me heen en een lekker muziekje op de achtergrond. Alsof gisteren de laatste tentamenweek is afgelopen en ik direct weer verder ga. Het voelt alsof er nooit een zomervakantie is geweest. Om de pijn te verzachten ben ik vandaag gaan shoppen en heb ik een lekker hapje gegeten met mijn studievriendinnen. Wanneer je mensen al een hele tijd niet hebt gezien, weet je dat het goed zit op het moment dat je met ze praat en je merkt dat er niks tussen jullie veranderd is. Want hoe veel te gekke dingen hebben wij zonder elkaar meegemaakt deze vakantie? En hoe goed konden we er met z’n allen over praten!(:
          Wederontmoetingen zijn toch altijd een beetje spannend: in de tijd zonder elkaar kan iemand zichzelf zo ontwikkelen dat het een geheel ander mens wordt, of diegene blijft na al die tijd juist precies hetzelfde. Wanneer je je naasten niet bij je hebt tijdens grote veranderingen, bestaat er altijd het risico dat je na een lange tijd zonder elkaar, uit elkaar groeit. Je zit dan gewoon niet meer op dezelfde lijn als de ander. Waarom denk je, dat zo veel stelletjes na een buitenlandse stage uit elkaar gaan? Door de afstand kun je elkaar uit het oog verliezen en juist weer eens echt alleen aan jezelf en aan je eigen toekomst denken. Mensen komen erachter dat ze hun tijd aan veel leukere dingen kunnen besteden dan aan altijd maar rekening houden met hun partner. Je kan je in het buitenland perfect redden zonder de ander, je maakt veel mee en leert veel over de wereld, tijd om je significant other te missen, heb je niet. Ze zeggen niet voor niets: Uit het oog, uit het hart. De ultieme relatietest zou dus een lonely trip naar het buitenland zijn.:p
          Het is een grote teleurstelling wanneer je onder ogen komt dat iemand na een lange tijd nog steeds precies hetzelfde is gebleven, terwijl jij het idee hebt dat je vooruit bent gegaan. Zelf heb je over bepaalde situaties en gebeurtenissen nagedacht, je hebt er een weloverwogen mening over gevormd en daarna de hele gebeurtenis een plaatsje gegeven, terwijl de ander nog steeds in het verleden leeft. Ik ben er nog niet uit, of ik, na een lange tijd gescheiden van iemand te zijn, liever verandering, of juist continuïteit in diegene wil zien. Het ligt denk ik een beetje aan de persoon en aan de situatie...
           Maar maak je maar geen zorgen, lieve Krul. Ik haal alleen een paar oude koeien uit de sloot; brainstorm een beetje over alles wat gebeurt is het afgelopen jaar. Tussen ons zie ik gelukkig nog niks veranderen. We zitten naar mijn mening nog steeds op dezelfde lijn (haha). Ik ben ook niet bang voor onze wederontmoeting, wij zijn het gewend om zo lang uit elkaar te zijn. Voor ons zou het juist een uitdaging zijn om langer dan een week samen te spenderen! Al weet ik wel zeker dat wij dit ook kunnen doorstaan.

Ik zou nu nog een halve brief kunnen schrijven over het feit dat ik je mis, maar mijn thee wordt koud en mijn dure lesboeken wachten erop om gelezen te worden.

Ik bel je,

Liefs,

dinsdag 2 september 2014

What's in my bag? school edition



  • Een flesje water, of course standaard.
  • 2 pennen, 1 potlood
  • Een klein trommeltje waar ik altijd fruit in doe. Super handig! Zo wordt het fruit ook nooit geplet.
  • Koekje, vandaag een sultana. Eten als boterhammen en verdere snoepjes staan hier niet op, maar dat gaat ook nog in mijn tas.
  • Mijn laptop! Mijn laptop neem ik eigenlijk altijd mee naar school. Ik vind het altijd fijn om gewoon mijn eigen laptop te gebruiken om iets op te zoeken. Dan heb ik altijd alles bij me en de computers in de bibliotheek zijn vervelend.
  • USB-Kabel voor Iphone en Ipod. Mijn telefoon overleeft het niet als ik een hele dag op school zit en zo kan ik hem altijd aan mijn laptop opladen!
  • Schrijfblok van HEMA. Daar schrijf ik al mijn aantekeningen van hoorcolleges en andere vakken in.
  • Mijn agenda van HEMA. Lekker simpel en handig!
  • Mijn Ov. Natuurlijk, heel belangrijk. Anders kom ik niet gratis op school en moet ik mijn buskaartje betalen.
  • Mijn beurs.
  • Mijn Ipod nano, hij doet het nog steeds na zo'n 7 jaar!
  • Mijn Iphone! Dit is wel het voorwerp dat ik het meeste gebruik uit mijn tas. Wie kan er niet meer zonder.
  • Baby Lips! Super fijne lippenbalsem.
  • Haarspeltjes! Altijd handig om dit in je tas te hebben, want ik raak ze altijd kwijt of vergeet ze vanuit thuis.
  • OLP-ordner. Het modelenboek bij mij op school waar in staat wat er allemaal gedaan moet worden in het blok.
  • USB-Stick. Ik gebruik hem bijna nooit, maar de enige keren dat ik hem gebruik, is op school. Dus die zit gewoon standaard in mijn tas, voor als ik hem een keer nodig heb.

Babylicious with Babylips

Op sites als WeHeartIt  en Tumblr wordt je er al helemaal mee doodgegooid: plaatjes van de lipbalsems van babylips (by maybelline). Met duizenden reblogs en hearts hebben deze sticks zich onbewust in mijn hersenen vastgeklampt en toen ik er een handjevol helemaal onderin het schap bij de Kruidvat vond,was het enige wat ik nog dacht: KOPEN, NU!
Zielsgelukkig dat deze internettrend ook in Nederland beschikbaar is, liep ik naar de kassa om daar 3.50 af te rekenen en mijn kleine ontdekking mee naar huis te nemen.

Babylips: Cherry Me
Nu ben ik drie maanden verder en ik ben nog steeds heel blij met mijn Cherry Me lipbalsem. Ik heb niet super vaak droge lippen, maar na een flink uur paardrijden is het altijd heerlijk om iets op mijn brandende lippen te smeren. Ook ben ik een groot fan van fel rode lippenstift, wanneer ik uitga zul je me nooit zonder zien, maar voor 'het normale leven' vind ik het altijd net een beetje 'tè'. Ik was dus op zoek naar een iets meer casual rood en die vond ik in deze Babylips. Als een soort lipgloss geeft hij je lippen net genoeg kleur om een natural look te kunnen behouden. De geur van deze lipbalsem is ook heerlijk, hij ruikt namelijk naar zoete kersjes. Wanneer ik de balsem opdoe voel ik me helemaal kissable.(:



Cherry Me was de 3.50 en zoektocht bij de Kruidvat dus helemaal waard (al zal hij nu waarschijnlijk een stuk zichtbaarder uitgestald liggen).   

- Dina 


     
Babylips, ik was het vaker tegengekomen op het internet, maar ik heb er eigenlijk altijd overheen gescrolld. Ik dacht wel altijd, oh dat ziet er vrolijk uit, maar ik besteedde er nooit zoveel aandacht aan, totdat Dina ermee aankwam op vakantie. Een week later toen ik thuis was, kwam een andere vriendin met precies dezelfde aanzetten. Toen ben ik er eigenlijk pas met aandacht naar gaan kijken, wanneer ik het tegenkwam op sites. Ik vond alleen €3.50 iets te duur voor wat lipbalsem. Toen ik de laatste vrijdag van de vakantie in Maastricht was en ik snoepjes ging kopen bij de Kruidvat, kwam ik het tegen. Bij de kassa stond een doosje met 2 soorten Babylips erin, de ene was blauw en de ander was roze voor €2.50. Toen kon ik het toch niet laten.

Babylips: Pink Punch
Van deze Pink Punch krijg je een beetje glimmende roze lippen. Heel licht en subtiel. (Als je niet van het kleurtje houdt, er zijn ook Babylips die geen kleur afgeven) Hij ruikt heel zoet en als je hem op hebt, kan je je eigen bovenlip ruiken! Je moet dus wel van de geur houden. Het werkt wel! Je hoeft geen 10x over je lippen te gaan, maar je hoeft maar 1 keer te smeren. Als je het opgesmeerd heb en het heeft ingewerkt, heb je ook echt zachte lippen. Wat ik wel vervelend vind, maar dat is eigenlijk bij iedere lippenbalsem en lippenstift, dat je lippen zo aan elkaar plakken. Ook vind ik hem er heel leuk uit zien op de foto, de felle kleuren spreken je aan! Dus hij ruikt lekker, je lippen kleuren subtiel, hij ziet er spetterend uit en hij werkt. Hij is je geld waard!







- Marit

maandag 1 september 2014

Song of the week

Het lied waar ik deze week geen genoeg van kon krijgen, was Lovers On The Sun van David Guetta! Echt top! Ik heb geprobeerd om het beeld dat in mijn hoofd verschijnt, als ik dit luister, te beschrijven.

Let’s light it up, let’s light it up
Until our hearts catch fire
Then show the world a burning light
That never shined so bright
We’ll find a way, we’ll find a way
To keep the cold night
From breaking in over the walls
Onto the wild side
The hunger satisfied

We're burnin' up
We might as well be lovers on the sun
We might as well be lovers on the sun
We might as well be lovers on the sun

We’ll never know, we’ll never know
What stands behind the door
But I got a feeling
It’s a feeling that’s worth dying for
Just close your eyes, and hold your breath
Because it feels right
We’ll keep it moving untill we make it to the other side
And let’s enjoy the ride

Ik wilde eigenlijk  een mooie betekenis aan dit nummer plakken. Ik dacht: ik zoek de betekenis achter dit nummer aan de hand van de tekst en schrijf er dan een verhaaltje bij. Het eerste probleem was, dat ik niet helemaal achter de betekenis kwam. Ik was natuurlijk weer veel te moeilijk aan het denken, dus ik vraag aan Dina:
'Wat denk je dat ze hiermee bedoelen?'
Zegt Dina: 'volgens mij hebben ze het er in het hele liedje alleen maar over dat twee mensen zo heftig aan het zoenen zijn, dat het zo hot wordt dat ze wel op de zon hadden kunnen zitten.'
Dat was dus mijn tweede probleem; ik wilde er een mooi verhaaltje van maken, maar het gaat eigenlijk alleen maar over hete seks. Volgende keer beter denk ik. Wel krijg ik bij dit nummer een bepaald beeld, waar een verhaal over geschreven zou kunnen worden.

Welk beeld krijg ik bij dit lied:
Twee personen die samen gaan backpacken (ik weet niet waarom dit als eerste in me op komt), met rugzakken op hun rug van 15 kilo trekken ze samen door de bergen. Het weer zit hun niet mee, veel sneeuw en kou komt hen tegemoet. Als het donker wordt kunnen ze niet meer verder lopen en moeten ze een plek zoeken om te overnachten. Ze leggen een zeil neer tussen de bomen en zetten hun tweepersoonstent op. Hun rugzakken moeten voor de tent blijven liggen, want het past niet meer erin. De nacht wordt steeds kouder en ze liggen steeds dichter tegen elkaar aan. Op reis zijn ze op zoek naar nieuwe dingen. Ze proberen iets voor de eerste keer uit, ze weten niet wat er op hun pad komt. Wat ze voor het eerst uitproberen of waar ze naar op zoek zijn, daar kan je van alles van maken. Wat denk je, verhaal waardig?