woensdag 20 augustus 2014

Lieve Krul: Dromen en wensen

20-08-2014


Lieve Krul,

Van what’s app krijg je alleen maar ruzie en de facebookapp werkt van geen kant. Vandaar dat ik je tussen onze telefoongesprekjes door gewoon brieven schrijf. Wat vind je daarvan? Gewoon lekker ouderwets. We komen vaak tijd te kort voor elkaar, beiden hebben we hobby’s, gaan we vaak sporten en met het nieuwe collegejaar alweer in zicht, ben ik bang dat ik je niet meer zo vaak in mijn armen kan sluiten dan dat ik dat zou willen. Want Krul, waarom studeerde je nu ook alweer in het buitenland? Waarom kun je niet gewoon met je studenten-OV fijn naar mij toe reizen? Vind dan desnoods een teleporter uit!;p
          Gisteren ben ik na lange tijd weer eens in de kerk geweest, de orgelist vergiste zich om de haverklap en de pastoor kon zijn ei ook niet helemaal kwijt, zijn verhaal was namelijk niet erg samenhangend. De les die ik had moeten leren volgens hem luidde: God kan niet alles voor je doen, zelfs als je veel bidt, zullen nog niet al je dromen uitkomen, maar als je het echt wil en bidt, dan zal God je helpen… Hmmm, ik houd het toch maar bij mijn wenspotje en altijd optimistisch blijven. De kans dat dromen uitkomen zal toch even hoog zijn wanneer je bidt, als wanneer je hoopt. Daarnaast komt bij het verwezenlijken van dromen ook nog een heleboel werk vanuit jezelf kijken, want als je iets wil bereiken moet je er keihard voor werken en veel leuke dingen opgeven. Waar droom jij eigenlijk van Krul? Wat zou jij wensen als je één wens mocht doen? En zou het dat allemaal waard zijn?
          Op een blauwe maandag, zo ’s nachts rond een uur of drie, wenste ik eens dat ik model zou worden (zie je het al voor je, ik model?). Nu weet ik dat ik daarvoor te weinig werk in mezelf steek, ook zijn mijn hobby’s en vrienden me te dierbaar om achter te laten. Mijn studie zou ook te veel lijden onder alle tv-optredens, interviews en photoshoots en dan ben ik nog niet over jou begonnen! Dat is dus een wens die ik al op voorhand maar uit het wenspotje gelaten heb, hij is namelijk niet realiseerbaar (en dat is hij ook nooit geweest, haha). Wanneer ik de duistere kanten van het vak bekijk, lijkt het beroep van model het ook allemaal niet waard te zijn: heel veel sporten (pffff), strenge diëten (geen cake meer dus):), altijd maar dure kleren van dure merken kopen (je weet hoe cheap ik ben!;p) en heb je mij al eens op hakken zien stuntelen? Juist.... Dus toch maar geen modellencarrière voor mij. Op dit moment heb ik het sowieso te erg naar mijn zin om te klagen. Heb je al gehoord dat ik met een vriendin een blog ben begonnen? Misschien moet ik daar maar een paar wensen voor in het potje doen en dan zal ik stiekem ook nog even mijn ogen tot God richten. (het kan nooit kwaad toch?)

Hierbij voeg ik nog een (crappy) foto van mijn wenspotje, schattig hè?(:



Natuurlijk zit er ook een wens in het potje met jouw naam erop,  maar ik ga hem niet vertellen, dan komt hij niet uit!

Liefs,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten