De tentamenweek komt er weer aan en wat een feest gaat het weer worden...ik heb tijd te kort, veel te veel tijd te kort. Ik moet nog boeken lezen, verslagen verbeteren, dossiers uitprinten, een essay schrijven en misschien ook nog eens een beetje leren. Ik heb niet eens het idee dat ik zo veel werk voor me uitgeschoven heb, maar toch hoopt het zich, een week voor de tentamens, helemaal tot aan het plafond op.
Ik heb het gevoel dat ik geen enkel tentamen ga halen, zelfs het openboektentamen niet... Wat een stress, wat een zorgen... pff werken aan je toekomst is niet makkelijk, als je ook in het heden wil leven.
Ik kan niet wachten tot deze tentamenweek voorbij is. Ik kan niet wachten tot de volgende tentamenweek voorbij is en we eindelijk kerstvakantie mogen vieren. Voor we het weten is het alweer 2015. Alweer bijna zomer. Maar we moeten eerst de herfst, winter en lente overleven.
Ik heb helemaal geen truien of vesten meer, die zijn allemaal versleten en oud... ik ben nog niet eens klaar voor de herfst, laat staan voor de winter. Ik ben even slecht voorbereid op het veranderende weer als op mijn tentamens, wat me niet een heel erg behaaglijk gevoel geeft.
Ik wil heel graag slapen, maar ik wil ook deze brief naar jou schrijven. Heb jij nu ook al tentamens? Is de paniek bij jou al toegeslagen, of is het bij jou nog helemaal kalm?
Ik heb stress, stress en nog een stress!
Ik ga toch maar slapen, ik moet morgen vroeg op... leren en studeren!
Ik hoop dat je dit snelle zeikbriefje toch een beetje kan waarderen...
Liefs,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten