Arie's House Band, Dollars Nijmegen

De mannen van Arie's House Band

"Moeders, houd uw dochters binnen!" Is de uitsmijter van Arie's House Bands facebookevent, en dat was maar goed ook. Want niet iedere dochter kan zo'n stel gruwelijk woest-aantrekkelijke muzikanten handelen. De driekoppige-geschiedenisformatie-plus-één trakteerde hun Aries House Bands Beliebers op een puik staaltje rockcovers afgelopen donderdag in hét studentenmuziekcafé van Nijmegen. 

Het Very Special Limited Edition Public Concert(in het kort VSLEPC) begon door gebrek aan publiek een uur later dan gepland, wat bij dit soort aangelegenheden niet heel uitzonderlijk is. Toen Dollars lekker volgelopen was met gezellige mensen betrad de band het podium en begon, na een denderende aankondiging van de barman, aan hun setlist. 

Het eerste nummer is bij mij niet blijven hangen, het kwam ook niet zo heel goed uit de verf. Gelukkig begon de band in het tweede nummer lekker los te komen en kregen de heren met hun Black Keys cover Lonely boy het publiek aan het dansen. De toon was gezet, de sfeer gemaakt en Aries House Band vervolgde hun setlist met het altijd aanstekelijke Steady as she goes. Overal om me heen werd geknikt, gedanst en gezongen.De band sloot het eerste gedeelte van hun set af met Tribute van Tenacious D. De Pick of destiny liefhebbers wisten dit zeer te waarderen, want ze zongen uit volle borst mee.  

De zanger wisselt een verleidelijke blik uit met de gitarist

Na de pauze ging de rookmachine aan en werd het concert met evenveel energie weer hervat. De covers waren allemaal even goed opgebouwd en de gitarist wist tussendoor nog een paar catchy gitaarsolo's uit zijn vingers te knallen. De zanger kon zijn stem goed aan de verschillende rocknummers aanpassen, maar zijn interactie met het publiek was jammer genoeg zeer gering. Zijn ogen waren vooral op de grond, het plafond en zijn bandgenoten gericht. Geen enkel meisje waarmee hij voorafgaand aan het concert nog gezellig stond te kletsen, werd even diep in de ogen gekeken. Dit kon echter de pret niet drukken. 


Het publiek was lekker los en hoe verder het concert tot zijn einde kwam. hoe harder er mee werd gezongen en hoe uitbundiger er gedanst werd. Bij het bekende nummer Take me out van Franz Ferdinand werd zelfs met de gitaarpartij keihard meegeschreeuwd. Aan het einde van de setlist vlogen de slipjes het podium op en werd er gesmeekt om nog een nummertje, maar de mannen waren er klaar mee. Ze verlieten het podium en Joost mag weten wanneer deze muzikanten weer hun Arie's House Band Beliebers mogen verblijden met fijne rockcovertjes en opzwepende meezingers.