In contrast met het heerlijke weer van vorige week (want ja, het weer vind ik blijkbaar echt een reden om een bepaald nummer te kiezen...), mogen we nu weer onze truien uit de kast halen en ons in die grote oversized sweater en een kop thee in de bank nestelen. Dit liedje speelt zich af op het strand, maar gaat toch over die fijne grote truien, waar je zelfs met z'n tweeën in zou passen.... volgens mij heb ik al te veel verklapt!
Ik ben maar gewoon een mens die de wereld wil begrijpen, maar ik snap mezelf niet eens, want hier sta ik dan weer, in Californië, met mijn voeten in het zand. Maar bah, wat haat ik het strand. Ik gebruik de mouwen van mijn trui, om jou warm te houden en je mee te nemen op een avontuur. Mijn hoofd is in de wolken, maar ik sta nog met beide voeten op de grond. Ik wil dat je mijn nek kust, dan kus ik terug. Want, wow, wat zie je mooi uit in dat high-waisted broekje.
Mag ik je verbazen? Dat kan ik zonder woorden, want de stilte zal onze gedachten naar een plek hier ver vandaan leiden. Ik leg mijn hand in jouw zij en kijk je aan. Ik voel me direct helemaal zenuwachtig, maar je lacht en kust me. Onze harten aanbidden elkaar, kloppen voor elkaar. Kom met me mee naar binnen, want buiten begint het te regenen.
Het komt neer op één liefde en twee monden. Één liefde en één huis, geen shirt, geen blouse. Alleen ons, je zult het zien, het is niets dat ik je niet zou willen vertellen.
Want hier, op het strand, is het te koud voor jou, dus laat me je handen vasthouden in de mouwen van mijn trui.
Het is zo koud, het is te koud, zelfs in mijn trui.
Ik ben maar gewoon een mens die de wereld wil begrijpen, maar ik snap mezelf niet eens, want hier sta ik dan weer, in Californië, met mijn voeten in het zand. Maar bah, wat haat ik het strand. Ik gebruik de mouwen van mijn trui, om jou warm te houden en je mee te nemen op een avontuur. Mijn hoofd is in de wolken, maar ik sta nog met beide voeten op de grond. Ik wil dat je mijn nek kust, dan kus ik terug. Want, wow, wat zie je mooi uit in dat high-waisted broekje.
Mag ik je verbazen? Dat kan ik zonder woorden, want de stilte zal onze gedachten naar een plek hier ver vandaan leiden. Ik leg mijn hand in jouw zij en kijk je aan. Ik voel me direct helemaal zenuwachtig, maar je lacht en kust me. Onze harten aanbidden elkaar, kloppen voor elkaar. Kom met me mee naar binnen, want buiten begint het te regenen.
Het komt neer op één liefde en twee monden. Één liefde en één huis, geen shirt, geen blouse. Alleen ons, je zult het zien, het is niets dat ik je niet zou willen vertellen.
Want hier, op het strand, is het te koud voor jou, dus laat me je handen vasthouden in de mouwen van mijn trui.
Het is zo koud, het is te koud, zelfs in mijn trui.
.jpg)
Hmmm, welk nummer ging nu ook alweer over truienweer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten